75. When there is curd in the pot hook.....

Verse 75

அறிவிலே பிறந்திருந்த ஆகமங்கள் ஓதுறீர்

நெறியிலே மயங்குகின்ற நேர்மை ஒன்று அறிகிலீர்

உறியிலே தயிர் இருக்க ஊர்புகுந்து வெண்ணெய் தேடும்

அறிவிலாத மாந்தரோடு அணுகுமாற தெங்ஙனே.

Translation:

You are reciting the Agamas that emerged from the mind,

You do not know the genuine way of losing yourself in the right path,

While the curd remains in the hoop those who search for butter in the town,

How to associate with such mindless people?

Commentary:

Vedas and Agamas are the two sources of knowledge that are considered as divine utterances.  Vedas are said to be general while the Agamas are specific in nature.  In this verse, Civavākkiyar accuses people that they are mindlessly reciting the Agamas which provide the direct means to realize the Ultimate Reality.  Without realizing that they have the means with them, people are searching hither and thither for the Ultimate Reality.  This is like a foolish person searching for butter while the curd remains in the house.

It is interesting that Civavākkiyar says that the people are looking for butter when there is curd at home.  One has to churn the curd to get the butter.  Similarly, one has to analyze the Agamic statements to find the true way and realize the Ultimate Reality.  It is not available ready-made, like the butter.  In this case, people are either lazy to take the effort to find out the truth, or are very stupid not to realize the presence of the means with them. 

இறைவனின் வார்த்தைகள் என்று கருதப்படும் வேதங்களும் ஆகமங்களும் இறையருளால் மனிதனின் அறிவிலிருந்து தோன்றியவை.  அவற்றை வெறும் வார்த்தைகளாக உச்சரிக்காமல் அவற்றின் உட்பொருளை உணர்ந்து அவற்றின் நெறியில் நிற்பது அவசியம். அவ்வாறு இல்லாத மக்களை சிவவாக்கியர் உரியில் தயிர் இருக்கும்போது ஊரில் வெண்ணைக்கு அலைபவர்கள் என்று குறிப்பிடுகிறார்.

வெண்ணெய் இருக்கும்போது தயிர் தேடுபவர் என்று சிவவாக்கியர் குறிப்பிடுவதில் ஒரு விசேஷம் உள்ளது. தயிரைக் கடைந்தால்தான் வெண்ணெய் வரும். அவ்வாறே ஆகமங்களை ஆராய்ந்து பார்த்தால்தான் இறைமை புலப்படும்.  அவ்வாறு செய்யாதவர்கள் ஒன்று முயற்ச்சியற்ற சோம்பேறிகள் அல்லது இறைமையை உணரத் தெரியாத முட்டாள்கள்.

74. Yogis please explain....

Verse 74

ஆத்துமா அனாதியோ ஆத்துமா அனாதியோ?

மீத்திருந்த ஐம்பொறி புலன்களும் அனாதியோ?

தர்க்கமிக்க நூல்களும் சதாசிவமும் அனாதியோ?

வீக்கவந்த யோகிகாள் விரைந்து உரைக்க வேணுமே!

Translation:

Is the soul eternal, is the soul eternal,

Are the five sense organs and senses eternal?

Are the debating books and Śadāśivam eternal?

The Great Yogins!  You should tell quickly.

Commentary:

The nature of the limited soul, senses, sense organs, pramāṇa and the state of Śadāśiva are all explored here.  Pati, pasu and pāsam are the three concepts central to Śaiva philosophy.  Pati is the Lord, pasu is the limited soul and pasam is the bondage.  In this verse, Pati is referred to as Śadāśiva, pasu the atma and pāsam as the senses and sense organs.  The information collected through the sense organs and senses give the atma or pasu, a sense of limitation thus clouding its true nature as the universal consciousness/eternal bliss or Śadāśiva.  The pramana or the Vedas and Agamas that describe these three concepts are said to be divine utterances and hence eternal in nature. 

            Pluralistic view claims that all the three entities pati, pasu and pāsam are always distinct and eternal.  Monistic view to which Tirumular and his follower, Civavākkiyar subscribe to, claims that all the three stop existing once their true nature is realized.  Civavākkiyar is beseeching the truly accomplished souls, the yogins, to tell him whether they are truly three or one and whether they are eternal. The term vīkka vanda yogikāḷ may also be translated as the yogins who have control or sublimation of the senses.

ஆத்மா, புலன்கள், பொறிகள், நூல்கள், சதாசிவம் ஆகியவற்றின் தன்மை இப்பாடலில் ஆராயப்படுகிறது.  சைவ சித்தாந்தத்தின் மூன்று முக்கிய தத்துவங்கள், பதி, பசு பாசம் என்ற மூன்றாகும்.  இவற்றில் பதி என்பது சிவன், பசு என்பது ஜீவன், பாசம் என்பது இவையிரண்டையும் பிணைக்கும் புலன்களும் பொறிகளுமாகும்.  இப்பாடலில் பதி என்பது சதாசிவம் என்ற சொல்லால் குறிக்கப்படுகிறது. புலன்களாலும் பொறிகளாலும் பெறப்படும் அறிவு அளவுக்குட்பட்ட தன்மையைத் தோற்றுவிக்கிறது.  இவற்றைப் பற்றிய அறிவைத் தருவன வேதங்களும் ஆகமங்களும்.  அவை இறைவனின் சொற்கள், முதலும் முடிவுமற்றவை என்று கருதப்படுகின்றன.

பதி, பசு பாசம் என்ற மூன்றும் எப்போழுதும் தனித்தன்மையுடன் இருப்பவை, அவை எப்பொழுதும் ஒன்றாவதில்லை என்று கருத்து உண்டு. ஆனால் திருமூலர் இவை மூன்றும், உண்மை அறிவு தோன்றும்போது ஒன்றாகின்றன என்று கூறுகிறார்.  இவரது கருத்தையொட்டி சிவவாக்கியரும் இம்மூன்று தத்துவங்களின் தன்மையையும் விளக்குமாறு யோகிகளைக் கேட்கிறார். வீக்க வந்த யோகிகள் என்ற தொடர் புலன்களைத் தனது கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும் யோகிகளைக் குறிக்கும்.

73. Nature of the Ultimate Reality

Verse 73

உருவும் அல்ல வெளியும் அல்ல ஒன்றைமேவி நின்றதல்ல

மருவும் அல்ல காதம் அல்ல மற்றதல்ல அற்றதல்ல

பெரியதல்ல சிறியதல்ல பேசும் ஆவி தானும் அல்ல

அரியதாகி நின்ற நேர்மை யாவர்காண வல்லரே

Translation:

Not form, not space, not supported by anything,

Not transformation, not measurable, not the other, not the one without,

Not big, not small, not the speaking soul/ghost,

The honesty of remaining rare. Who is capable of seeing it?

Commentary:

This verse defines the Ultimate Reality.  It is not limited to a specific form.  It is both with form and formless.  Nammazhwar says  uḷan enil uḷan avan uruvam ivvuruvugaḷ, uḷan alan enil avan aruvam ivvuruvugaḷ, uḷan ena ilanena ivai guṇamuḍaimaiyil

uḷan iru tagaiyoḍo ozhivilan parandhē (Thiruvaimozhi 1.1.9).  “If you say He is (with form) then all these are His forms, if you say He is not (with form) then all these are His formless expression.  Verily He remains with both form and formless.  He remains in both states without fail, pervading everything.”  The Ultimate Reality is present with both form and formlessness.  Hence, it cannot be defined as either one or the other. 

The Ultimate Reality supports everything as a substratum but remains itself unsupported.  Tāyumānavar calls it as ‘nirālambam’.  It does not transform into anything, nor is it a product of any transformation.  It is not measurable.  ‘kādam’ means a measure of a mile.  One can never say ‘this is not the Ultimate Reality, it is the other’.  Everything is the Ultimate Reality.  It is the one with all the qualities and not defined by any specific quality (guṇapūrṇa and nirguṇa).  It is both the biggest as well as the smallest (aṇor aṇīyān- smallest of the small, mahato mahīyān- the biggest of the big).  It is not the Jiva but includes it.

Civavākkiyar is amazed by the how everything is the Ultimate Reality and wonders whether anyone is capable of seeing its magnificence.

பரம்பொருளின் தன்மையை விளக்கும் பாடல் இது.  நம்மாழ்வார் தனது திருவாய்மொழியில் பரமாத்மாவைப் பற்றி விளக்கும்போது “உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இவ்வுருவுகள் உளன் அலன் எனில் அவன் அருவம் இவ்வுருவுகள், உளன் என இலன் என இவை குணமுடைமையில் உளன் இரு தகைவோடு ஒழிவிலன் பரந்தே” என்கிறார்.  இறைவன் அருவமாகவும் உருவமாகவும் அருவுருவமாகவும் இருப்பவன்.  அவனை ஒரு உருவில் அடக்க முடியாது.  அனைத்துக்கும் அடித்தளமாக இருக்கும் அவனை அளக்க முடியாது.  தாயுமானவர் இறைவனை நிராலம்பம் என்கிறார்.  அனைத்து குணங்களுமாகவும் இருக்கும் அவனது குணம் இதுதான் என்று வரையருக்கமுடியாது.  அணுவிற்கணுவாக இருக்கும் அவன் எல்லையற்றவன்.  ஜீவனை உன்னடக்கியவன் ஜீவனல்ல. இத்தகைய பெருமை மிக்க இறைவனின் மேன்மையை யாரறிவார் என்று சிவவாக்கியர் வியக்கிறார்.   

72. The letter that calls the soul when it reaches the sahasrara

Verse 72

சிவாயம் என்ற அக்ஷரம் சிவன் இருக்கும் அக்ஷரம்

உபாயம் என்று நம்புதற்கு உண்மையான அக்ஷரம்

கபாடம் உற்ற வாசலைக் கடந்துபோன வாயுவை

உபாயம் இட்டு அழைக்குமே சிவாய அஞ் செழுத்துமே.

Translation:  

The word civāyam is the word where Śiva resides,

It is the true word that can be believed as means,

The prana that had gone past the entrance in the skull,

The five lettered civāyam will call it employing a means.

Commentary:

Greatness of civayam is described in this verse.  Civavākkiyar says that Śiva, the supreme consciousness resides in this word.  It is the true means for liberation. It is the supreme and goal that welcomes the prana that has left a body through the sahasrara into itself, the state of supreme consciousness. 

In civāyanama, civa stands for tat, nama for tvam and aya stands for asi.  Thus, civaya nama means “that art thou”, one of the maha vakkya or great sayings in Hindu philosophy         The mantra civaya nama means “My belongings and I are not mine, only for Śiva”.  In other words I am not the limited consciousness but the state of supreme consciousness.  

சிவாயம் என்னும் மந்திரத்தின் பெருமையை விளக்கும் மற்றொரு பாடல் இது. இம்மந்திரத்தில் சிவன் குடிகொண்டுள்ளான். இம்மந்திரமே மோட்ச வழியாகும்.  குண்டலினி யோகத்தின் மூலம் பிராணன் சஹஸ்ராரத்தை அடையும்போது இம்மந்திரம் அப்பிராணனை வரவேற்று உயர்நிலைக்கு அழைத்துச்செல்கிறது. 

நமசிவாயம் என்னும் மந்திரத்தில் முறையே சிவா என்பது தத் என்பதையும் நம என்பது த்வம் என்பதையும் ஆய என்பது அசி என்பதையும் குறிக்கின்றன.  இவ்வாறு நமசிவாயம் என்பது “நீயே அது” அல்லது “தத் த்வம் அசி” என்னும் மகாவாக்கியத்தைக் குறிக்கின்றது. சிவாய நம என்பது “நானும் எனது உடைமைகளும் என்னைச் சேர்ந்தவையல்லசிவனை அல்லது உயர்உணர்வுநிலையைச் சேர்ந்தவை” என்பதைக் குறிக்கின்றது.