117. Greatness of Rama nama

Verse 117

காரகார காரகார காவல்ஊழி காவலன்
போரபோர போரபோர போரில்நின்ற புண்ணியன்
மாரமார மாரமார மரங்கள்ஏழும் எய்தஶ்ரீ
ராமராம ராமராம ராமஎன்னும் நாமமே.

Translation:

The akāra, ukāra, makāra, omkāra, the guardian since time immemorial

The blessed One who wars against ānavam, karma, maya and mental modifications,

For them to die, the auspicious one who pierced the seven trees with an arrow

It is the name, Rama.

Commentary:

This is a tricky verse to interpret.  Kāra is the added as suffix to creates words like akāra when added to a.  Civavākkiyar may have mentioned it four times to mean that the Lord is the akāra, ukāra, makāra and omkāra.   Kāra when transposed becomes rāka or rāga.  Rāga means desires.  The Lord stands as a watchful guardian and protects us from insignificant worldly desires and pursuits.  He, with his bow and arrow, fights a great battle with our faults. This battle is demonstrated in the episode of ‘Vāli vadam’ or decimation of Vāli in Ramayanam. 

Lord Rama, to prove to Sugriva, the monkey king that he can kill Vāli, pierced seven trees with a single arrow as a show of his might.  This episode may indicate kundalini śakti piercing the six cakras and the delusion of the soul of its limited nature and thus liberating it.

Sage Valmiki who was a hunter before, was advised by Sage Narada to chant the word Rama.  As Valmiki was an ignorant person, Narada asked him to tell the Sanskrit word for tree, which is marā.  Narada told Valmiki to repeat this word incessantly.  Even the mere chanting of marā instead of rāma granted Valmiki realization.

Civavākkiyar, a siddha mystic has used the term ‘rāma’ four times to express this experience of bliss.

Commentators say that Lord's name is more beneficial than even his presence.  Rama's presence did not save Sita from Ravana's clutches but Rama nama made the monkeys cross the mighty ocean.  

இப்பாடல் பொருள் கூறுவதற்குச் சற்று கடினமானது.  கார என்ற தொடரை வார்த்தைகளின் முன் சேர்த்து சிவவாக்கியர் அகார, உகார என்ற சொற்களைப் பற்றிப் பேசுகிறார்.  முதல் வரியில் அவர் நான்கு முறைகள் கார என்று கூறுயுள்ளார்.  அவை அகார, உகார, மகார, ஓங்காரங்களைக் குறிப்பதாகத் தோன்றுகிறது.  கார என்பதைத் திருப்பிப் போட்டால் ராக என்று வருகிறது.  ராகம் என்றால் ஆசை, விருப்பம்.  இறைவன் நம்மை உலக வாழ்க்கையில் ஏற்படும் ராக துவேஷங்களிலிருந்து காவல் காக்கிறான்.  தனது வில்லையும் அம்பையும் கொண்டு நமது தீய குணங்களுடன் போராடுகிறான்.  இதுவே ராமாயணத்தில் வாலி வதமாகக் காட்டப்படுகிறது.

குரங்குகளின் அரசனான சுக்கிரீவனுக்கு, தன்னால் வாலியைக் கொல்ல முடியும் என்று காட்ட விரும்பிய ராமர் தனது அம்பினால் ஏழு மரங்களைத் துளைத்தார்.  இந்த ஏழு மரங்கள் ஏழு சக்கரங்களைக் குறிக்கும்.  அவற்றைத் துளைப்பது என்பது குண்டலினி சக்தி அவற்றை ஊடுருவிப் பாய்வதைக் குறிக்கும். இது ஜீவனின் மிருகக் குணங்களைக் கொன்று அவனுள் இருக்கும் வாலியைக் கொன்று, அவனை இறையருளைப் பெறுவதற்குத் தகுதியானவனாக, சுக்ரீவனாக, மாற்றுகிறது.

ஒரு வேடனாக இருந்த வால்மீகிக்கு நாரதர் ராம நாமத்தின் மகிமையைக் கூறி அதை ஜபம் செய்யுமாறு பரிந்துரைத்தார்.  ஆனால் வால்மீகியால் அதைக் கூற முடியவில்லை என்றபோது அவரை மரம் என்று பொருள் படும் மார என்று கூறுமாறு சொன்னார். இந்த ஜபத்தினால் வால்மீகிக்கு ஞானம் கிட்டியது.  இந்த ராம நாமத்தின் இன்பத்தை, மகிமையை சிவவாக்கியர் நான்கு முறை ராம என்று கூறுவதன் மூலம் நமக்குக் காட்டுகிறார். ராம நாமத்தில் ரா என்பது அக்னி பீஜம், அது நமது பாபங்களை எரிக்கிறது.  ம என்பது அமிர்த பீஜம். அது நமக்கு எல்லா நன்மைகளையும் அருளுகிறது.  இவ்வாறு ராம நாம ஜபம் நமது பாவங்களை சுட்டெரித்து நமக்கு எல்லா நன்மைகளையும் அருளுகிறது. 

உபந்யாசகர்கள் ராமனின் இருப்பைவிட அவனது பெயர் சக்தி வாய்ந்தது என்று கூறுவார்.  இராமனின் இருப்பு சீதையை ராவணனிடமிருந்து காக்கவில்லை.  ஆனால் ராம நாமம் குரங்குகளை மிகப் பெரிய சமுத்திரத்தைக் கடக்கச் செய்தது!