94. Like the seed of the banyan tree...

Verse 94

ஆலவித்தில் ஆல் ஒடுங்கி ஆலமான வாறுபோல்

வேறுவித்தும் இன்றியே விளைந்துபோகம் எய்திடீர்

ஆறுவித்தை ஓர்கிலீர் அறிவிலாத மாந்தரே

பாரும் இத்தை உம்முளே பரப்பிரம்மம் ஆவிரே!

Translation:

Like the banyan tree, concealed in a banyan seed, growing as a banyan tree,

Without another seed, you grow and attain bliss,

You have not contemplated the six centers, you ignorant fools,

See this within you, you will become Supreme Divine.

Commentary:

The potential of becoming a banyan tree is hidden and stored within a banyan tree seed.  One can never guess that such a huge tree can come from such a small seed. Our seed is the Divine, the universal consciousness.  It remains in the seed, kundalini sakti.  We do not realize and utilize its potential to become the supreme pleasure, the ultimate bliss.  We do not contemplate the seed of the six/ six seeds, the power centers, mūlādhara, svādishtana, manipuraka, anāhata, viṣuddhi and ājñā.  Hence, we are fools. Kundalini sakti is the seed for the six centers where expansion of consciousness occurs.  The six centers are the seeds that confer this expansion of consciousness.  Civavākkiyar advises us to realize this to become the Supreme Divine.

ஆல மரத்தின் விதையில் பல ஆலமரங்கள் மறைந்திருக்கின்றன என்று ஒரு பழமொழி உண்டு.  அதாவது ஒரு ஆலவிதையை விதைப்பதன் மூலம் எதிர்காலத்தில் பல ஆலமரங்கள் தோன்றக்கூடிய சாத்தியக்கூற்றை ஏற்படுத்துகிறோம்.  மேலும் அந்த விதையில் அத்தனை ஆலமரங்கள் ஒளிந்திருக்கின்றன என்று ஒருவரால் நேரிடையாகப் பார்க்க முடிவதில்லை.  அதேபோல் நமக்கு விதையாக இருப்பது பரம்பொருள், பரவுணர்வு.  அது குண்டலினி சக்தியாக நம்முள் உறங்குறது.  அது எழுப்பப்படும்போது உச்ச இன்பமாகப் பரிமளிக்கிறது.  அதன் நிலைகளான ஆறு ஆதாரங்களை நாம் கண்ணால் காண்பதில்லை.  இதை அறியும் ஒருவர் பரப்பிரமமாகவே ஆகிறார்.

93. Like the lightning...

Verse 93

என்னவென்று சொல்லுவேன் இலக்கணம் இலாததை

பண்ணுகின்ற செந்தமிழ்ப் பதம்கடந்த பண்பென

மின்னகத்தில் மின் ஒடுங்கி மின்னதான வாறுபோல்

என்னகத்துள் ஈசனும் யானும் அல்லது இல்லையே!

Translation:

How can I define that which lacks defining characteristics/grammar?

As the quality that is beyond the words of this Tamil composition,

Like the lightning that occurs by itself and contains with in the clouds,

The Lord and I, in my heart, it is never not there/ there is none other.

Commentary:

Ilakkaṇam means grammar, a defining character.  Civavākkiyar wonders how he can define the Ultimate Reality which is beyond any defining character.  He says that the only way he can define It is by saying that it is beyond the words with which this composition Civavākkiyam has been created.  Upanishads define the Supreme as anivachaneeyam that which is beyond verbal expression.  Taittiriya Upanishad says that the words returned along with the mind, failing to reach the Ultimate Reality-yato vāco nivaratante aprāpya manasā saha as the Ultimate Reality is beyond description. 

Next, he explains how and where the Ultimate Reality exists. Civavākkiyar takes the example of a lightning.  A lightning is concealed within two clouds until they collide.  It occurs within the clouds and disappears in a split second.  Similarly, the Ultimate Reality is concealed within the human body.  It emerges for a flash of a second for us to perceive It. 

The lightning is concealed as the potential energy in the clouds.  Similarly, the divine is concealed as the potential energy within the Jiva.  When the lightning emerges, this energy is converted into electrical energy.  In the Jiva when the divine emerges after austerities, the jiva shines forth as the Divine itself.  There is never a stage when the lightning leaves the clouds.  It is part of the cloud, a quality of the cloud.  However, it is a separate entity.  Similarly, the divine never leaves the jiva, it is part of the Jiva, an invisible part of Jiva.

இப்பாடல் இறைவனின் நிர்குண நிலையையும் அந்தர்யாமி நிலையையும் விளக்குகிறது.  இறைவன் இந்த உருவத்தை மட்டுமே உடையவன் அவனது குணங்கள் இவைதான் என்று ஒருவராலும் அறுதியிட்டுக் கூறமுடியாது. இறைவனை அனைத்தையும் கடந்தவன், இப்பாடல் புனைவதற்கு உதவிய வார்த்தைகள் உட்பட என்று வேண்டுமானால் கூறலாம் என்கிறார் சிவவாக்கியர்.  பிரம்மம் எல்லா விளக்கங்களுக்கும் அப்பாற்பட்டது என்று உபநிஷத்துகளும் கூறுகின்றன.  அத்தகைய இறைவன் ஒருவருள் அந்தர்யாமியாக இருக்கிறான். ஞானத்தைத் தேடுபவரின் உள்ளத்தில் அவன் மின்னல் போல பெரும் ஒளியுடன் தோன்றி மறைகிறான்.  மின்னல் என்பது இரு மேகங்கள் மோதுவதனால் ஏற்படுகிறது.  இந்த சக்தி மேகத்தினுள் மறைந்திருக்கிறது.  இறைவனும் அதே போல ஜீவனுள் சக்தியாக மறைந்திருக்கிறான்.  அவன் வெளிப்படும்போது அந்த ஜீவனும் இறைவனைப் போல ஒளிர்கிறான்.  மின்னல் எப்போதும் மேகத்தை விட்டுப் பிரிவதில்லை, மேகம் இல்லாவிட்டால் ஏற்படுவதில்லை.  அவ்வாறே இறைவனும் ஜீவனை விட்டுப் பிரிவதில்லை, அவனில் ஒரு பகுதியாக, கண்ணால் காணமுடியாத ஒன்றாக உறைகிறான்.

92. What are mantras?

Verse 92

மந்திரங்கள் உண்டுநீர் மயங்குகின்ற மானிடர்

மந்திரங்கள் ஆவது மரத்தில் ஊறல் அன்றுகாண்

மந்திரங்கள் ஆவது மதத்தெழுந்த வாயுவை

மந்திரத்தை உண்டவர்க்கு மரணம் ஏதும் இல்லையே!

Translation:

Ye humans who are delusional by reciting mantra! 

Mantras are not secretions from a tree,

Stirring up the vital air is the mantra,

For those who have consumed this mantra, there is no death!

Commentary:

Mantras are said to confer various benefits to the people.  Hence, people seek them with great interest.  They recite them with so much fervor and get delusional as if they have consumed toddy.  They become delusional reciting them and by thinking about their benefits.  Civavākkiyar censures this wrongful understanding about mantras.

The true mantra is raising the prana through the sushumna nadi.  This is the only mantra effective to obtain any benefit.  Those who perfect this mantra will acquire both minor powers to get worldly benefits and ultimately to have realization dawn on them.  Hence, this is the only mantra that people should recite.  We see in the puranas that several engaged themselves in severe penances by uttering mantra to win deathlessness.  Sivavakkiyar dispels that belief saying that the only way to achieve deathlessness is by raising the prana through yoga.

மந்திரங்கள் பல்வேறு பலன்களை அளிக்கும் என்று நம்பி மக்கள் பல சடங்குகளைச் செய்கின்றனர்.  வாழ்க்கையின் பெரும் பகுதியை மந்திர உச்சாடனத்திலும் எளிய பலன்களைப் பெறுவதிலும் செலவழிக்கின்றனர்.  தமக்கு மந்திர உச்சாடனம் தெரியும் என்றும் தான் மிகவும் விசேஷமானவன், தன்னால் அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்த முடியும் என்ற மயக்கத்திலும் கள் குடித்தவனைப் போல தம்மை இழந்துவிடுகின்றனர்.  மக்களின் இந்த மயக்கத்தைப் போக்க நினைக்கும் சிவவாக்கியர் மந்திரம் என்பது மரத்தில் ஊறும் கள் அல்ல, அது ஒருவருக்குள் இருக்கும் பிராணனை யோகத்தின் மூலம் மேலெழுப்புவதே என்று கூறுகிறார்.  இந்த ஒரு மந்திரம்தான் ஒருவருக்கு இறப்பின்மையைத் தரும் என்று கூறுகிறார்.  பலர் சாகாவரம் வேண்டி மந்திரத்தை உச்சரித்த வண்ணம் கடும் தவம் புரிந்தனர் என்று நாம் புராணங்களில் பார்க்கிறோம்.  இவையனைத்தும் தவறான வழிகள் என்று நமக்கு சிவவாக்கியர் விளக்குகிறார். 

91. Sivavakkiyar's explanation of a, u, m

Verse 91

அவ்வெனும் எழுத்தினால் அகண்டம் ஏழும் ஆகினாய்

உவ்வெனும் எழுத்தினால் உருத்தரித்து நின்றனை

மவ்வெனும் எழுத்தினால் மயங்கினார்கள் வையகம்

அவ்வும் உவ்வும் மவ்வுமாய் அமர்ந்ததே சிவாயமே!

                                               

Translation:

You became the seven worlds by the letter a

You remained with a form by the letter u

The entire world became delusional by the letter m

It is Civāyam that sits as a, u and m.

Commentary:

The letter a is the primary letter from which everything emerged.  Upanishads say that this letter indicates the Ultimate Reality’s jagat kāranatva or the role as the Universal Cause.  Civavākkiyar says that all the seven worlds, bhu,bhuvaha, suvaha, mahaha, tapaha, janaha and satyam emerged from this letter.  Some works say that these seven worlds are present in the body from navel to the crown as seven stages.  Similarly the seven hells are present in the body from navel to the sole of the foot.  These seven worlds also represent the seven states of consciousness that the soul passes through during its ascendence.  While the consciousness is brought to the mundane level through attachment and desire it goes through the seven hells.

The letter u represents the manifested universe.  This letter represents the Jiva and the material universe.  Hence, this letter is said to be the origin of everything that has a form.

The letter m represents maya or the illusory power of the divine.  It is only due to maya that the world appears as it is.  It is only due to maya that we forget our true nature as divine.  Civavākkiyar confirms this view in the third line.

The letters a u and m put together form the primal sound aum .  This is the sound from which the universes emerged.  Civavākkiyar concludes this verse by saying that it is the ‘Civāyam’ that is the aum, the cause of the manifested Universe.  It is the Civāyam that remains as everything.  It is the Ultimate Reality.   

Please refer to the book nandikesakasika that have uploaded at www.scribd.com for further explanation.

அ என்னும் அகாரம் பரபிரம்மத்தைக் குறிக்கும்.  இதிலிருந்தே உலகமனைத்தும் தோன்றின.  இவ்வெழுத்து ஜகத் காரணத்துவத்தைக் குறிக்கும் என்று உபநிஷத்துக்கள் கூறுகின்றன.  சிவவாக்கியர் இவ்வெழுத்திலிருந்து ஏழு உலகங்களான பூ, புவர், சுவர், மகர், தப லோகம், ஜன லோகம், சத்தியலோகம் என்ற ஏழு உலகங்களும் தோன்றின என்று கூறுகின்றார். சில நூல்கள் அவை தொப்புளிலிருந்து தலையுச்சி வரை ஒவ்வொரு நிலையாக உள்ளன என்று கூறுகின்றன.  அதே போல் ஏழு நரகங்களும் தொப்புளிலிருந்து கால் வரை ஏழு நிலைகளாக உள்ளன. இந்த ஏழு உலகங்களும் ஏழு உணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கின்றன என்றொரு விளக்கமும் உள்ளது. ஜீவாத்மா தனது விழிப்புணர்வில் முன்னேறும்போது இவற்றை ஒவ்வொரு நிலையாகக் கடக்கிறது.  அதேபோல் பாச பந்தங்களில் சிக்கி விழிப்புணர்வை கீழ் நோக்கித் திருப்பும்போது இந்த ஏழு நரகங்களையும் அடைகிறது. 

உகாரம் எனப்படும் உ என்னும் எழுத்து பரபிரம்மம் ஒரு உருவை எடுப்பதைக் குறிக்கிறது.  எ அதனால் எ என்பதை சிவன் என்றும் உ என்பதை சக்தி என்றும் குறிக்கும் வழக்கம் உள்ளது.

மகாரம் எனப்படும் ம மாயை அல்லது பரபிரம்மத்தின் படைப்புச் சக்தியைக் குறிப்பிடுகிறது. இச்சக்தி பரபிரம்மத்தை விட வேறுபட்டதல்ல.  இதனால் உலகமும் ஜீவன்களும் தோன்றுகின்றன. 

   

இவ்வெழுத்துக்களை நந்திகேஸ்வரர் தனது நந்திகேஸ்வர காசிகா என்னும் நூலில் விளக்கியுள்ளார்.  அவை சிவனின் தாண்டவத்தின் முடிவில் அவரது மத்தளத்திலிருந்து தோன்றியதாகக் கருதப்படுகின்றன.  மேலும் விளக்கங்களுக்கு www.scribd.com என்னும் தளத்தில் நான் பதித்துள்ள புத்தகத்தில் காணவும். 

இவ்வாறு அ, உ, ம என்னும் எழுத்துக்களிலிருந்து ஓம் என்னும் பிரணவம் தோன்றியது அது பரபிரம்மதையும் அதன் வெளிப்பாடாக உள்ள இவ்வுலகத்தையும் குறிக்கிறது.

90. Who took up whom- did the body take up the soul or the soul take up the body?

Verse 90

உடம்புஉயிர் எடுத்ததோ உயிர் உடம்பு எடுத்ததோ

உடம்புஉயிர் எடுத்தபோது உருவம் ஏது செப்புவீர்

உடம்புஉயிர் எடுத்தபோது உயிர் இறப்பது இல்லையே

உடம்புமெய் மறந்து கண்டு உணர்ந்து ஞானம் ஓதுமே!

Translation:

Did the body take up the soul, did the soul take up a body,

Whenthe body took the soul what was its form, please tell,

When the body takes up the soul, the soul does not die,

Disregard the body as truth, see the truth, realize it and utter the wisdom.

Commentary:

The way the soul and body are joined is a big puzzle.  Scriptures say that a soul takes up an appropriate body to commensurate with its previous karma.   This seems to be true as otherwise if it is the body that took up the form of a soul, then what should be the form of the body before it took up the soul?  A body is called as ‘this’ based on the soul that occupies it.  Even though the soul does not have a particular form it is usually referred to by its body- as in a human, a dog, a cat or a plant.  How can a specific body be created without knowing what type of soul, a soul with a karma that warrants a particular type of body to it, will occupy it?  Also, when the body and the soul dissociate at the time of death, it is only the body that is destroyed.  The soul remains eternal. 

Civavākkiyar reflects on these ideas in this verse.  He first wonders whether it was the body that took up a soul or whether a soul took up a specific body.  Unless the soul decides to animate a body, the body with a particular identity does not exist.  On the flip side, unless there is a body, the soul cannot animate it. This seems like a chicken and egg conundrum where one does not know which came first. 

Based on modern science, one may say that everything started from a single cell, the pluripotent stem cell.  However, even the stem cell differentiates and becomes a muscle cell, a brain cell or a blood cell.   All these cells have a specific character and a particular function.  How is the decision that one is a muscle cell and not a blood cell made?  Who makes it?  Is it the soul that occupies it that decides this or is it the cell that decides what type of soul should occupy it and make as it is?  There is no answer to these questions yet.

However, there is one thing that is definite.  Without the soul, the body does not exist. It immediately starts degrading.   Hence, it must be that the soul is eternal and not the material body.  Hence, we should realize the eternal nature of the soul and not be limited by the forms we see.  The body, which is called mei or truth in Tamil is really ‘not true’, poi. 

இப்பாடலில் சிவவாக்கியர் உடலும் உயிரும் சேர்த்த மாயையைப் பற்றி பேசுகிறார்.  ஒரு உயிர் தனக்கு ஏற்ற ஒரு உடலை எடுத்துக்கொண்டதா அல்லது ஒரு உடலுக்கு ஏற்ற உயிர் அதனுள் புகுந்ததா?  எது முதலில் தோன்றியது உடலா உயிரா?  உடல் என்றால் ஒரு உயிர் அதனுள் புகுமுன் அதன் உருவம் எதுவாக இருந்தது? என்ற கேள்விகளை சிவவாக்கியர் இங்கு கேட்கிறார்.

ஒரு உடல் அதனுள் ஒரு உயிர் புகுந்த பின்புதான் ஆடு, மாடு, மனிதன் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  அந்த உயிர் அவ்வுடலை விட்டுப் பிரிந்தபின் அது பிணம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  முடிவில் அழிந்தும் போகிறது.  அதேபோல் ஒரு உயிர் ஒரு உடலை எடுத்த பின்புதான் ஒரு உயிரினமாகக் கருதப்படுகிறது.  அதற்குமுன் அவ்வுயிருக்கு ஒரு பெயர் இல்லை, குணம் இல்லை.  ஆனால் உடல் அழியும்போது உயிரும் அழிவதில்லை.  இவ்வாறு இது கோழி முதலில் வந்ததா முட்டை முதலில் வந்ததா என்ற குழப்பத்தைப் போல உள்ளது.

முடிவில் பார்க்கும்போது உடல் மெய்யல்ல பொய் ஏனெனில் அது அழிகிறது என்பது புரிகிறது.  அதனால் ஒருவர் மெய்யற்ற மெய்யை விட்டுவிட்டு உண்மையைக் கண்டுணர வேண்டும் என்று சிவவாக்கியர் கூறுகிறார்.

89. Prana is the Siva and Sakti

Verse 89

தில்லையை வணங்கி நின்ற தெண்டனிட்ட வாயுவே

எல்லையைக் கடந்து நின்ற ஏகபோக மாய்கையே

எல்லையைக் கடந்துநின்ற சொர்க்கலோக வெளியிலே

வெள்ளையும் சிவப்புமாகி மெய்கலந்து நின்றதே!

Translation:

It is only the vital air that bowed and stood worshipping Thillai

Is that which holds monopoly, remaining beyond boundaries,

In the heavenly space that is beyond boundaries,

It remains merged within the body as white and red.

Commentary:

The vayu or vital air that is referred to here is the prāṇa.  At the end of kundalini yoga the praṇa reaches the sahasrara, referred to as thillai, and remains there respectfully.  It then goes beyond this point and reaches the dvadasantha or the place over the sahasrara which is referred to as “going beyond the boundary”.   In the body the prana remains as Siva, the white color, the action-less state and as Sakti, the red color and the active state thus animating it.

 

White and red also represent the qualities, sattva (indicated by white) and rajas (indicated by red). 

இங்கு வாயு என்று குறிப்பிடப்படுவது பிராணனே.  அந்த பிராணன்தான் குண்டலினி யோகத்தின் முடிவில் தில்லை எனப்படும் சஹஸ்ராரத்தை வணங்கி அதன் அருகில் நிற்கிறது. இடை, பிங்கலை எனப்படும் இரு நாடிகளிலும் ஓடும் பிராணன் சுஷும்னா நாடியில் ஏகபோகமாக ஓடுகிறது.  அவ்வாறு சஹஸ்ராரத்தை அடைந்த பிராணன் அதனைக் கடந்து த்வாதசாந்தம் எனப்படும் சஹஸ்ராரத்தின் மேலே இருக்கும் இடத்தை அடைகிறது.  இதையே சிவவாக்கியர் வாயு எல்லையைக் கடந்து போவதாகக் குறிப்பிடுகிறார்.  இந்தப் பிராணனே உடலில் சிவனாக, வெண்மை நிறமாக, சத்துவ குணமாக, செயலற்ற மோன நிலையாகவும் சக்தியாக, சிவப்பு நிறமாக, ரஜோ குணமாக, செயல்புரியும் நிலையாக வும்விளங்குகிறது.  

88. Role of prana, why it is a dragon fly

Verse 88

நெஞ்சிலே இருந்திருந்து நெருங்கி ஓடும் வாயுவை

அன்பினால் இருந்துநீர் அருகிருத்த வல்லிரேல்

அன்பர்கோயில் காணலாம் அகலும் எண்திசைக்களே

தும்பிஓடி ஓடியே சொல்லடா சுவாமியே!

Translation:

The vital air that remain in the heart and flows closely,

If you are capable of holding it close remaining in a state of love,

You can see the beloved’s temple; the eight directions will vanish,

Dragonfly! Running repeatedly, utter the truth O Man!

Commentary:

The two airs or vayu, prana and apana flow in the heart. They are important for realization.  When these two airs are in balance in the body, then the yogin remains in a breath-free state, in the state of samadhi.  Civavākkiyar says that by remaining in that state an aspirant should be capable of holding the airs close to each other such that they intermix.  In that state, the kundalini śakti rises through the suṣumna nadi and reaches the sahasrara when the aspirant experiences the Ultimate Reality.  This is the temple of the Beloved that Civavākkiyar refers to in line three.  In this state, all polarities and manifestations such as night and day, good and bad, north and south will completely disappear. Civavākkiyar indicates this by saying that all the eight directions will disappear.  He addresses this verse to a dragonfly.  The sound that the breath makes during pranayama is like the humming of the bee.  Hence, this verse is actually talking to the prana.  The prana flows in and out (hence the bid to run twice in the verse) with the sound So Ham.  These two letters represent the Ultimate Reality, the Lord.  Thus, the prana is continually uttering the name of the Supreme while breathing.

            இதயத்தில் பிராணன் அபானன் என்று இரு வாயுக்கள் ஓடுகின்றன.  அவை இறையுணர்வைப் பெற முக்கியமானவை.  இந்த இரு வாயுக்களும் சமநிலையில் இருக்கும்போது ஒரு யோகி, மூச்சற்ற சமாதிநிலையை அனுபவிக்கிறார்.  இந்த இரு வாயுக்களையும் அருகருகே இருத்தினால் அவை கலக்கும் அந்த நிலையில் குண்டலினி சக்தி சுஷும்னா நாடியில் ஏறி சஹஸ்ராரத்தை அடைகிறது.  இதையே சிவவாக்கியர் கோயில் என்று குறிப்பிடுகிறார்.  இங்கு இரவு பகல் இல்லை, திசைகள் இல்லை எவ்வித இருமையும் இல்லை. 

தும்பியைக் குறித்துப் பாடப்படுவதாக உள்ள இப்பாடல் உண்மையில் பிராணனைக் குறித்தே பாடப்படுகிறது. பிராணாயாமத்தின்போது வெளியே சென்று உள்ளே வரும் பிராணனின் சத்தம் தும்பியின் ரீங்காரத்தைப் போல உள்ளது.  அது சோஹம் என்ற சத்தத்தை எழுப்புகிறது.  இவ்வாறு பிராணன் தனது உள்ளோட்டம் வெளியோட்டத்தின்போது இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிக்கிறது.

87. How the Jiva enters and leaves the body

Verse  87

இறைவனால் எடுத்தமாடத் தில்லையம் பலத்திலே

அறிவினால் அடுத்த காயம் அஞ்சினால் அமைந்ததே

கருவு நாதம் உண்டுபோய் கழன்ற வாசல் ஒன்பதும்

ஒருவராய் ஒருவர் கோடி உள்ளுளே அமர்ந்ததே

Translation:

In the beautiful Thillai ambalam adorned by the Lord,

The next body adorned due to mind, is made up of the five,

Consuming the nada the fetus sloughs off through the nine apertures

One as another, within the millions it remained.

Commentary:

This verse talks about how births occur.  This world tillai ambalam was created by the Lord.  The second line can be interpreted in two ways.  The Lord, through his awareness, vimarsha according to Kashmir Saivism, takes many forms, that is, becomes the manifested world.  This could also mean that the limited souls take birth in this world due to their mind.  Birth and life experiences occur when one mentally associates with actions one performs.  Karma attaches to the limited due to its mental associations.  (If the soul performs the action with the clear idea that it is not the doer and enjoyer of the benefits of the action then it breaks this karmic attachment and thus future births).  The birth that occurs due to karma involves a body made up of the five elements.  Within this body the limited soul manifests as a form which occurs through nada or the primordial sound the first step in manifestation.  Having been born, the soul tires itself by going in and out of the nine apertures of two eyes, two ears, two nostrils, mouth, and apertures of excretion.  In this way the soul remains within millions of life forms in this world.

இப்பாடல் பிறவி எவ்வாறு ஏற்படுகிறது என்பதை விளக்குகிறது.  இறைவன் இவ்வுலகை, தில்லை அம்பலத்தைப் படைத்தான்.  தனது விழிப்புணர்வினால் அவன் பல்லுயிர்களாகினான். இதனை சிவவாக்கியர் அறிவினால் எடுத்த காயம் என்கிறார்.  மேலும், ஜீவன்கள் அனைத்தும் தனது அறிவினால் உணர்ந்து செய்யும் கர்ம வினைகளினால் பல பிறவிகளை எடுக்கின்றன என்றும் இதை விளக்கலாம்.  இந்த ஜீவனின் சரீரம் பஞ்ச பூதங்களால் ஆனது.  நாதமே இந்த சரீரத்தின் முதல் வெளிப்பாடு.  இத்தகைய சரீரத்தில் புகுந்த ஜீவன் ஒன்பது வாசல்களான கண், காது, மூக்கு, வாய், பிறப்புறுப்பு, கழிவுறுப்பு ஆகியவற்றின் மூலம் இந்த சரீரத்தை விட்டு விலகுகிறது.  ஞானம் பெற்ற ஒரு ஜீவன் மட்டுமே சஹாஸ்ராராதின் மூலம் உடலைவிட்டு வெளியேறுகிறது.  இவ்வாறு ஜீவன்கள் பல கோடி பிறவிகளை எடுத்து சம்சாரத்தில் உழல்கின்றன.

86. Remaining under the skies

Verse 86                                                      

சோதிபாதி யாகிநின்று சுத்தமும் பலித்துவந்து

போதியாத போதகத்தை ஓதுகின்ற பூரணா

வீதியாக ஓடிவந்து விண்ணடியில் ஊடுபோய்

ஆதிநாதன் நாதன் என்று அனந்தகாலம் உள்ளதே

Translation:

Remaining with effulgence as half, with purity also occurring, 

The fully complete One reciting the untaught teaching,

Flowing as the path and reaching under the space and pervading it,

It remains as the Primal Lord, Lord since eternity.

Commentary:

The Ultimate Reality remains as one with and without a form.  Hence, Civavākkiyar says that the Lord has effulgence as half.  This part represents the formless form.  The other half is with a form.  The Ultimate Reality is complete purity.  It is the fully complete Guru who teaches the untaught teachings.  The wisdom the Ultimate Reality imparts is not textbook knowledge but practical spiritual experience.  For a yogin, upon breath control, the kundalini śakti flows through the six centers and reaches a spot twelve inches above the head called dvādasa sthānam. This is referred to in the third line.    The path mentioned is the track that the Kundalini śakti takes during its flow.  The space below ‘the sky’ is this dvādasa sthānam above the head.  The Kundalini śakti and the realization that ensues upon it reaching the site are all nothing but the Ultimate Reality.  This is the ‘Ādinathan’, the Lord who is the eternal, unique, primal One.

இறைவன் அருவமாகவும் ஒரு உருவுடனும் இருப்பவன்.  அதனால் சிவவாக்கியர் இறைவனை ஜோதி பாதியாக இருப்பவன் என்று கூறுகிறார்.  இது இறைவனின் அருவ நிலையைக் குறிக்கிறது.  இறைவன் தூய்மையே உருவானவன்.  புத்தியால் அறியும் அறியும் அறிவு கற்றுக்கொடுக்கப்படும் அறிவு. புத்தியால் படித்ததை மனத்தால் உணருவது, அனுபவத்தால் பெறும் அறிவு கற்றுக்கொடுக்கபடாத அறிவு. இறைவன் இந்த அறிவை ஆன்மீகத்தேடலையுடைவனுக்கு அருளுகிறார்.  மூன்றாம் வரி குண்டலினி யோகத்தைக் குறிக்கிறது.  வாசியைப் பயிலும் ஒரு யோகி தனது பிராணனை ஆறு ஆதாரங்களையும் தாண்டச் செய்து சஹாஸ்ராரத்துக்கு பன்னிரண்டு விரற்கடை மேலே இருக்கும் த்வாதச ஸ்தானத்துக்கு ஏற்றுகிறார்.  இதையே சிவவாக்கியர் விண்ணடி என்று குறிப்பிடுகிறார்.  அந்த இடத்தை அடைந்த ஒரு யோகி இறைநிலையை ஆதிநாதனை உணர்ந்தவராக சமாதி நிலையில் பலகாலம் இருக்கிறார்.

85. Pinnacle of kundalini yoga

Verse 85

பருகி ஓடி உம்முளே பறந்துவந்த வெளிதனை

நிரவியே நினைந்து பார்க்கில்நின்மலம் அதாகுமே

உருகிஓடி எங்குமாய் ஓடும்ஜோதி தன்னுளே

கருதுவீர் உமக்குநல்ல காரணம் அதாகுமே

Translation:

Drinking (ambrosia) running inside, contemplating the supreme space

That came flying inside, it will become flawlessness.

You will contemplate within the effulgence that melts and runs

Everywhere.  It will become the good cause for you.

Commentary:

This verse is a continuation of the previous one which talks about the nectar that flows from sahasrara.  In the above verse Civavākkiyar mentioned that burning one’s sins and raising one’s consciousness to sahasrara will confer downpour of the nectar.  When the aspirant consumes it the supreme space or veṭṭaveḷi comes inside him.  Then the aspirant contemplates on the all-pervading effulgence, the Supreme consciousness.  The Divine is the cause of everyone and everything.  The aspirant will realize this.

முந்தைய பாடலின் தொடர்ச்சியாக அமைந்த இப்பாடலில் சிவவாக்கியர் குண்டலினியின் உச்ச நிலையை விளக்குகிறார்.  குண்டலினி யோகத்தினால் ஒருவர் பிராணனை சகஸ்ராரத்துக்கு ஏற்றும்போது அங்கிருந்து அமிர்ததாரை என்னும் அமுத ஊற்று கீழிறங்குகிறது.  அதை பருகுபவர் இறவாநிலையைப் பெறுவதுடன் ஜ்ஞானம் பெறுகிறார்.  அதன் தொடர்ச்சியாக அவர் இறைவனின் உண்மைநிலையை அறிகிறார்.  வெட்டவெளி எனப்படும் பேரம்பலம் அவருள் புகுந்து தன்னை ஜோதியாக வெளிப்படுத்திக்கொள்கிறது. தனது குற்றமற்ற நிலையைக் காட்டுகிறது. தானே அனைத்துக்கும் காரணம் என்பதையும் அந்த யோகி அதன் காரியம் என்பதையும் காட்டுகிறது.