88. Role of prana, why it is a dragon fly

Verse 88

நெஞ்சிலே இருந்திருந்து நெருங்கி ஓடும் வாயுவை

அன்பினால் இருந்துநீர் அருகிருத்த வல்லிரேல்

அன்பர்கோயில் காணலாம் அகலும் எண்திசைக்களே

தும்பிஓடி ஓடியே சொல்லடா சுவாமியே!

Translation:

The vital air that remain in the heart and flows closely,

If you are capable of holding it close remaining in a state of love,

You can see the beloved’s temple; the eight directions will vanish,

Dragonfly! Running repeatedly, utter the truth O Man!

Commentary:

The two airs or vayu, prana and apana flow in the heart. They are important for realization.  When these two airs are in balance in the body, then the yogin remains in a breath-free state, in the state of samadhi.  Civavākkiyar says that by remaining in that state an aspirant should be capable of holding the airs close to each other such that they intermix.  In that state, the kundalini śakti rises through the suṣumna nadi and reaches the sahasrara when the aspirant experiences the Ultimate Reality.  This is the temple of the Beloved that Civavākkiyar refers to in line three.  In this state, all polarities and manifestations such as night and day, good and bad, north and south will completely disappear. Civavākkiyar indicates this by saying that all the eight directions will disappear.  He addresses this verse to a dragonfly.  The sound that the breath makes during pranayama is like the humming of the bee.  Hence, this verse is actually talking to the prana.  The prana flows in and out (hence the bid to run twice in the verse) with the sound So Ham.  These two letters represent the Ultimate Reality, the Lord.  Thus, the prana is continually uttering the name of the Supreme while breathing.

            இதயத்தில் பிராணன் அபானன் என்று இரு வாயுக்கள் ஓடுகின்றன.  அவை இறையுணர்வைப் பெற முக்கியமானவை.  இந்த இரு வாயுக்களும் சமநிலையில் இருக்கும்போது ஒரு யோகி, மூச்சற்ற சமாதிநிலையை அனுபவிக்கிறார்.  இந்த இரு வாயுக்களையும் அருகருகே இருத்தினால் அவை கலக்கும் அந்த நிலையில் குண்டலினி சக்தி சுஷும்னா நாடியில் ஏறி சஹஸ்ராரத்தை அடைகிறது.  இதையே சிவவாக்கியர் கோயில் என்று குறிப்பிடுகிறார்.  இங்கு இரவு பகல் இல்லை, திசைகள் இல்லை எவ்வித இருமையும் இல்லை. 

தும்பியைக் குறித்துப் பாடப்படுவதாக உள்ள இப்பாடல் உண்மையில் பிராணனைக் குறித்தே பாடப்படுகிறது. பிராணாயாமத்தின்போது வெளியே சென்று உள்ளே வரும் பிராணனின் சத்தம் தும்பியின் ரீங்காரத்தைப் போல உள்ளது.  அது சோஹம் என்ற சத்தத்தை எழுப்புகிறது.  இவ்வாறு பிராணன் தனது உள்ளோட்டம் வெளியோட்டத்தின்போது இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிக்கிறது.