90. Who took up whom- did the body take up the soul or the soul take up the body?

Verse 90

உடம்புஉயிர் எடுத்ததோ உயிர் உடம்பு எடுத்ததோ

உடம்புஉயிர் எடுத்தபோது உருவம் ஏது செப்புவீர்

உடம்புஉயிர் எடுத்தபோது உயிர் இறப்பது இல்லையே

உடம்புமெய் மறந்து கண்டு உணர்ந்து ஞானம் ஓதுமே!

Translation:

Did the body take up the soul, did the soul take up a body,

Whenthe body took the soul what was its form, please tell,

When the body takes up the soul, the soul does not die,

Disregard the body as truth, see the truth, realize it and utter the wisdom.

Commentary:

The way the soul and body are joined is a big puzzle.  Scriptures say that a soul takes up an appropriate body to commensurate with its previous karma.   This seems to be true as otherwise if it is the body that took up the form of a soul, then what should be the form of the body before it took up the soul?  A body is called as ‘this’ based on the soul that occupies it.  Even though the soul does not have a particular form it is usually referred to by its body- as in a human, a dog, a cat or a plant.  How can a specific body be created without knowing what type of soul, a soul with a karma that warrants a particular type of body to it, will occupy it?  Also, when the body and the soul dissociate at the time of death, it is only the body that is destroyed.  The soul remains eternal. 

Civavākkiyar reflects on these ideas in this verse.  He first wonders whether it was the body that took up a soul or whether a soul took up a specific body.  Unless the soul decides to animate a body, the body with a particular identity does not exist.  On the flip side, unless there is a body, the soul cannot animate it. This seems like a chicken and egg conundrum where one does not know which came first. 

Based on modern science, one may say that everything started from a single cell, the pluripotent stem cell.  However, even the stem cell differentiates and becomes a muscle cell, a brain cell or a blood cell.   All these cells have a specific character and a particular function.  How is the decision that one is a muscle cell and not a blood cell made?  Who makes it?  Is it the soul that occupies it that decides this or is it the cell that decides what type of soul should occupy it and make as it is?  There is no answer to these questions yet.

However, there is one thing that is definite.  Without the soul, the body does not exist. It immediately starts degrading.   Hence, it must be that the soul is eternal and not the material body.  Hence, we should realize the eternal nature of the soul and not be limited by the forms we see.  The body, which is called mei or truth in Tamil is really ‘not true’, poi. 

இப்பாடலில் சிவவாக்கியர் உடலும் உயிரும் சேர்த்த மாயையைப் பற்றி பேசுகிறார்.  ஒரு உயிர் தனக்கு ஏற்ற ஒரு உடலை எடுத்துக்கொண்டதா அல்லது ஒரு உடலுக்கு ஏற்ற உயிர் அதனுள் புகுந்ததா?  எது முதலில் தோன்றியது உடலா உயிரா?  உடல் என்றால் ஒரு உயிர் அதனுள் புகுமுன் அதன் உருவம் எதுவாக இருந்தது? என்ற கேள்விகளை சிவவாக்கியர் இங்கு கேட்கிறார்.

ஒரு உடல் அதனுள் ஒரு உயிர் புகுந்த பின்புதான் ஆடு, மாடு, மனிதன் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  அந்த உயிர் அவ்வுடலை விட்டுப் பிரிந்தபின் அது பிணம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  முடிவில் அழிந்தும் போகிறது.  அதேபோல் ஒரு உயிர் ஒரு உடலை எடுத்த பின்புதான் ஒரு உயிரினமாகக் கருதப்படுகிறது.  அதற்குமுன் அவ்வுயிருக்கு ஒரு பெயர் இல்லை, குணம் இல்லை.  ஆனால் உடல் அழியும்போது உயிரும் அழிவதில்லை.  இவ்வாறு இது கோழி முதலில் வந்ததா முட்டை முதலில் வந்ததா என்ற குழப்பத்தைப் போல உள்ளது.

முடிவில் பார்க்கும்போது உடல் மெய்யல்ல பொய் ஏனெனில் அது அழிகிறது என்பது புரிகிறது.  அதனால் ஒருவர் மெய்யற்ற மெய்யை விட்டுவிட்டு உண்மையைக் கண்டுணர வேண்டும் என்று சிவவாக்கியர் கூறுகிறார்.