127. Sounds heard during Kundalini yoga

Verse 127

வேதம்நாலும் பூதமாய் விரவும்அங்கு நீரதாய்ப்
பாதமே இலிங்கமாய்ப் பரிந்துபூசை பண்ணினால்
காதினின்று கடைதிறந்து கட்டறுத்த ஞானிகள்
ஆதிஅந்த மும்கடந்து அரியவீடு அடைவரே

Translation:

In the place where the four Vedas spread remaining as the water element

If the sacred feet are worshipped with devotion as the liṅga,

The trap in the ear will open cutting asunder everything. The wise

Will go beyond the beginning and end, to reach the supreme locus.

Commentary:

In the first two lines of the verse, Civavākkiyar states that the Absolute is present as the four Vedas, the five elements and as the liṅga.  Liṅga is the formless form of the Divine.  Civavākkiyar advices that the yogin should worship this form with devotion.  When the meditation of that yogin becomes intense and the concentration is undiluted, then the yogin “hears” various subtle sounds.  Civavākkiyar refers to this by saying the “trap in the ear will open”. 

Tirumular lists ten sounds that the yogin hears in this process (Tirumandiram verses 606, 607).  They are: the sounds of bells, sea, elephants bleating, music of the flute, clapping of the thunderclouds, melody of the bees, call of the conch and the song of the musical instrument yāḻ. These are sounds emanating from the Absolute assuring the seeker that he is progressing in the right direction of contemplation.  At the end of these sounds is the nādāntha or the soundless state.  At this state the yogin experiences the Absolute.  He becomes jñāni, a realized soul.  Such a soul has gone beyond the beginning and the end; it has attained liberation.

             இப்பாடலில் சிவவாக்கியர் இறைவன் நான்கு வேதங்களாய், ஐம்பூதங்களாய் லிங்கமாய் இருக்கின்றான் என்றும் அவனது பாதத்தைப் போற்றித் தொழுதால் காதில் உள்ள கதவு திறக்கும் என்றும் அந்த நிலையை அடைந்த ஞானிகள் பிறப்பிறப்பற்ற அனைத்துக்கும் மூலமான அறிய வீடான பரவுணர்வை அடைவர் என்கிறார்.

            யோகத்தை மேற்கொள்பவர்கள் பல்வேறு ஓசைகளைக் கேட்பார் என்று திருமந்திரம் கூறுகிறது (மந்திரம் 606, 607) அவை: மணியோசை, கடலின் ஓசை, யானையின் பிளிறல், குழலோசை, இடிச்சத்தம், தேனீக்களின் ரீங்காரம், சங்கொலி, மற்றும் யாழின் ஓசை.  இந்த ஓசைகள் குண்டலினி சக்தி சக்கரங்களைக் கடக்கும்போது எழுகின்றன.  இவை அந்த யோகி சரியான பாதையில்தான் போகிறார் என்பதைக் காட்டிக்கொடுக்கின்றன.  இந்த ஓசைகளின் முடிவில் இருப்பது நாதாந்தம் அல்லது ஒலியற்ற நிலை.  இந்த நிலையில் அந்த யோகி இறைமையை உணருகிறார்.  அவர் அனைத்தையும் கடந்த ஞானியாகிறார்.  முதலும் முடிவுமற்ற பரநிலையை அடைகிறார்.