Summary of section 1. Natural union

  சுருக்கம்

1. அனுபவம்: அரசனின் பணிக்காக சென்றுகொண்டிருந்த மாணிக்கவாசகர் முதலில் சிவனின் காட்சியைப் பெறுகிறார், உயருணர்வு நிலையைப் பெறுகிறார். அது அவரது முயற்சி இல்லாமல் இயற்கையாக நடைபெறுகிறது.

2. சந்தேகம்: சிறிது காலமே பெற்ற அந்த அனுபவம் அவருள் பல சந்தேகங்களை எழுப்புகிறது. தான் எங்கே அந்த அனுபவத்தைப் பெற்றோம்? காரண சரீரமான வானத்திலா, சக்கரங்கள் கொண்ட ஸூக்ஷ்ம உடலிலா, புனல் அல்லது உணர்ச்சிகள் நிறைந்த மன தளத்திலா, உடலைக் கடந்தா, அதை அளித்தது யார், அது மரண அனுபவமா, காமத்தினால் ஏற்பட்டதா,அதை அளித்தது தேவருலக மங்கையா என்பது போன்ற கேள்விகள் அவருள் எழுகின்றன.

3. அப்போது தனது நிலை: அந்த அனுபவம் தன்னுள் தனது விழிப்பு நிலையில் எழுந்தது. தனது கால் நிலத்தில் படுவதால் தான் இறக்கவில்லை, உலகைவிட்டு வேறு உலகுக்குப் போகவில்லை, தான் இன்னும் மனிதத் தன்மையுடன், மனித உருவில்தான் இருக்கிறோம் என்று உணருகிறார்.

4. யார் அளித்தது இதை: இவ்வாறு நிகழ்ந்த அனுபவம் தனது மும்மலங்களை விலக்கி தனது ஆணவத்தைக் குறைத்த இறைவனால் என்று அவருக்குப் புரிய, அதைத் தந்த குண்டலினி சக்தியை வியக்கிறார்.

5.எதற்காக அளித்தது: எதற்காக குண்டலினி சக்தி அந்த அனுபவத்தைத் தனக்குக் கொடுத்தது என்று யோசிக்கும் அவர், தனது பிறப்பு என்னும் பிணிக்கும் அதன் விலகல் என்ற மருந்துக்கும் காரணம் அந்த சக்தியே என்று உணருகிறார். அதை இறைவன் தனது கடாக்ஷத்தால் நிகழ்த்துகிறார் என்று தெளிகிறார்.

6. அந்த அனுபவத்தின் சாத்தியக்கூறு: அந்த செயல் எவ்வளவு கடினமானது என்பது அவருக்குப் புரிகிறது. கீழ் திசையில் இருக்கும் ஒரு கடலில் இட்ட ஒரு குச்சியை அது தொலைந்து போகாமல் மேல் கடலை அடைவித்து, அதை சரியான விதத்தில் இட்டு அந்த கடலில் இருக்கும் ஒரு நுகத்தடியில் உள்ள ஒரு துளையினுள் செலுத்தவது எவ்வளவு கடினமோ அதைப் போல கடினமானது என்பதும் அந்த செயலைச் செய்தது சக்தியே என்றும் அவருக்குப் புரிகிறது.

7. அது எவ்வாறு சாத்தியமாயிற்று: ஏழு உணர்வு நிலைகளையும் எட்டு செயல்பாடுகளையும் கொண்ட இறைவன், ஆன்மாவை வெளியுலகை நோக்கி இழுக்கும் தனது சக்திகளை விலக்கிக்கொண்டு குண்டலினி சக்தியை மட்டும் செயல்படுத்தி தனது சங்கல்பத்தை நிகழ்த்தினார் என்று அவர் உணருகிறார்.

8. அந்த அனுபவம்: அந்த அனுபவம் எவ்வாறு ஏற்பட்டது என்று புரிந்தபின் அந்த அனுபவத்தை அவர் எண்ணிப் பார்க்கிறார். பாலும் அதன் சுவையும் போல தான் இறைவனின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது, தமது ஸாமரஸ்யமும், அந்த நிகழ்வு ஒருவரும் அறியாத வண்ணம் நிகழ்ந்தது என்பதும் அவருக்குத் தெரிகிறது.

9. அதன் தன்மை: கண்ணின் காணும் தன்மை காதின் கேட்கும் தன்மை போல இப்போது தான் உணரும் இந்த உணர்வும் இறைவனே என்று தெரிந்த அவர், அந்த அனுபவம் நினைக்கும்தோறும் புதியதாக, ஒவ்வொருமுறை அதை எண்ணும்போதும் அதிகரிக்கும் இன்பமாக அறிகிறார்.

10. உறுதிப்பாடு: தான் நினைப்பவை சரிதான் என்பதற்கு இறைவன் வாய் திறந்து உறுதியளிக்க வேண்டும் என்று அவர் விரும்புகிறார்.

11. குருவிடம் வினவுதல்: இறைவனின் வாக்கைக் கேட்க இயலாததால் தனது அனுபவத்தைப் பற்றி அறிந்துகொள்ள, தான் நினைத்தது சரி என்று உறுதிபடுத்திக்கொள்ள, அந்த அனுபவத்தைப் பெற்ற பிற ஆத்மாக்களிடம், குருக்கள் சாத்திரங்கள் ஆகியவற்றிடம் வினவுகிறார்.

12. முடிவெடுத்தல்: தனக்கு ஏற்பட்ட அனுபவம் தனது முயற்சி இல்லாமல் எளிதில் கிட்டியதால் தான் அதை மட்டமாக எண்ண மாட்டேன், எளிது என்று நினைக்க மாட்டேன் என்று முடிவு செய்யும் அவர், தான் தனது அனுபவத்தைப் பற்றி வெறுமே எண்ணிக் கொண்டிருக்காமல் அதை மீண்டும் பெற முயற்சிக்க வேண்டும், இனி நிகழுமா, என்று தான் வாட்டம் கொள்ளக்கூடாது என்று முடிவு செய்கிறார்.

13. வாட்டத்தின் காரணம்: எதற்காக தனக்கு வாட்டம் ஏற்பட்டது என்று எண்ணும் அவர், அந்த அனுபவத்தை மீண்டும் பெற வெகு நாட்கள், பல பிறவிகள் எடுக்க வேண்டி வருமோ, தான் அந்த நிலையில் இருந்தால் உலகோர் தன்னைப் பித்தன் என்று பழிப்பார்களோ, எப்போதும் இறையுணர்வில் மூழ்கியிருப்பது என்பது சாத்தியமில்லையோ, அது பழியைக் கொண்டு வருமோ என்ற தனது எண்ணமே என்று அறிகிறார். தனது பிரிவும் கால தாமதமும் மும்மலங்களால் ஏற்படும். இறைவன் அந்த மலங்களை எரிக்கக்கூடியவர் என்பதால் முதல் சந்தேகம் தேவையற்றது. தான் அல்லது ஆத்மா என்பது சிவசக்தி ஐக்கியத்தின் வெளிப்பாடு, அந்த ஐக்கியம் எப்போதும் இருப்பது, சிவசக்திகள் ஒரே உருவில் எப்போதும் சேர்ந்திருப்பவர்கள். அதனால் அந்த நிலை பழியை ஏற்படுத்தாது, அந்த நிலை தனக்கு உரியதுதான் என்று உணர்கிறார்.

14. யாராலும் அதைத் தடுக்க முடியாது என்று தனக்கு உறுதி கூறிக்கொள்தல்: இவ்வாறு இறைவனின் சங்கல்பத்தால் ஏற்பட்ட அனுபவத்தை பிரிக்கக்கூடிய சக்தியை யார் பெற்றிருக்க முடியும் என்று தைரியமாகக் கேட்டு தாபத்ரயம் எனப்படும் தனது இயல்பு, இயற்கை சக்திகள், தேவ சக்திகள் என்ற எதாலும் அந்த அனுபவத்தைத் தடுக்க முடியாது என்று உறுதியாக அறிந்து கொள்கிறார்.

15. தனது நிலை: இந்த அனுபவம் பெற்ற தான் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்று சோதிக்கும் அவர், தான் இறைவனுக்கு வெகு அருகில், அந்த அனுபவம் தரும் நிலைக்கு வெகு அண்மையில்தான் இருக்கிறோம் என்று அறிந்துகொள்கிறார். அதனால் அந்த அனுபவம் கடினமானதாக இருந்தாலும் எட்ட முடியாததல்ல என்று அறிந்துகொள்கிறார்.

16. பிரிவு: தான் பெற்ற அந்த அனுபவத்தை நிரந்தரமான ஒன்றாக மாற்ற வேண்டுமானால் அதையே எண்ணிப் பார்த்துக்கொண்டிருக்காமல் அதிலிருந்து வெளிவந்து, தன்னை அனைவரிடமுமிருந்து மறைத்துக்கொண்டு தனது சாதனையைச் செய்து ஒரு நாள் அதை அடைய வேண்டும் என்று உணர்கிறார்.

17. அந்த அனுபவத்தின் நிலம்: தான் பெற விரும்பும் அனுபவம், குண்டலினி சக்தியின் தளம் எவ்வளவு உயர்ந்தது, அருமை வாய்ந்தது, தான் முன்பு பெற்ற அனுபவம் அந்த சக்தியின் நீர்மையினால் ஏற்பட்டது. தனது சக்தியால், முயற்சியால் அல்ல, அதனால்தான் அதை கனவோ, தன்னால் புரிந்து கொள்ள முடியாது ஏதோ ஒன்றோ என்று தான் எண்ணினோம் என்று உணர்கிறார்.

18. அடுத்த படிகள்: இவ்வாறு தனது அனுபவத்தைப் புரிந்துகொண்ட பின் அதைத் தக்க வைத்துக்கொள்ளும் தனது முயற்சிக்கு உதவக்கூடியது யார் என்று பார்த்தபோது அது இறைவனின் அருள் என்று தெரிந்துகொள்கிறார். இறைவனுடன், குண்டலினி சக்தியுடன், எப்போதும் பிரியாமல் இருப்பது, அதன் உயிர்த்தோழி அதன் அருள், அந்த அருளே தன்னை அந்த உயர்ந்த நிலையில் சேர்க்கும் என்று உணர்ந்துகொள்கிறார்.

Summary
1. Experience
While traveling on the king’s errand, Manikkavasakar first beholds a vision of Lord Shiva and attains a higher state of awareness. This happens naturally, without any deliberate effort on his part.

2. Doubt
After having that experience for a brief while, many questions arise in him: “Where did I receive this experience? Was it in the causal (kāraṇa) body, in the subtle body with its chakras, in the mind that is likened to water and full of emotions, or beyond the body altogether? Who gave me this experience? Was it a death-like state, triggered by lust, or by a celestial maiden?”

3. His State at That Moment
He realizes that the experience arose in his normal, wakeful state. Since he is still standing on earth, he has not died nor departed to some other realm. He feels his human nature and bodily form remain intact.

4. Who Bestowed This?
Recognizing that this new and lofty experience removed his triple impurities (mummalam) and subdued his ego, he understands it was conferred by God. He marvels at the Kundalini Shakti that bestowed it.

5. Why It Was Given
Pondering why Kundalini Shakti granted him such an experience, he realizes that the same power is the “medicine” that can free him from the bondage called birth. He understands that God performed this feat through His gracious glance (kataaksha).

6. How Difficult That Experience Is
He grasps how extraordinarily difficult this feat must be. It is likened to dropping a small stick into an ocean below, not letting it drift away, then managing to bring it to an upper ocean and place it precisely into the hole of a tiny yoke there—impossibly difficult. Yet the Shakti accomplished exactly that.

7. How It Became Possible
God, who encompasses seven levels of awareness and eight functions, withdrew the forces that usually draw the soul outward toward the external world. He activated only the Kundalini Shakti, thereby fulfilling His will. That made this remarkable experience possible.

8. Reflecting on the Experience
Once he understands how that experience occurred, he contemplates it. He compares it to milk and its taste—completely integrated. He also realizes it took place in such a way that no one else was aware of it.

9. Its Nature
Just as seeing is intrinsic to the eye and hearing to the ear, the consciousness he experiences now is itself the Lord. The more he thinks of this experience, the newer it seems each time; every recollection brings an ever-deepening bliss.

10. Affirmation
He longs for the Lord to “open His mouth” (speak) and confirm that what he thinks is indeed correct.

11. Consulting a Guru
Since he cannot literally hear God’s voice, he seeks to know more about his experience and confirm its authenticity by consulting others who have had the same experience, as well as gurus and scriptures.

12. Making a Decision
Although he received this experience very easily, without any conscious effort, he decides not to regard it as something trivial or merely “simple.” He resolves that he should not merely keep ruminating about the experience; he must strive once more to attain it. He also decides that he should not let himself be tormented by wondering whether it will ever happen again.

13. The Reason for His Torment
He thinks about why he feels distressed. It is because he fears it may take many days—or even many lifetimes—to regain that experience. He worries that if he remains in that state, the world might mock him as a madman, or that it may be impossible to be perpetually immersed in God-consciousness. These thoughts themselves cause his mental anguish.
He realizes that such separation and delay come from the triple impurities (mummalam). Since God has the power to burn away these impurities, his first doubt is unnecessary. He further understands that the Self (ātma) is the expression of the union of Shiva and Shakti, who always abide as one single form. Hence, abiding in that state does not bring blame; it is indeed his true birthright.

14. Conviction That No One Can Obstruct It
With renewed courage, he wonders, “Who could possibly have the power to break an experience granted by God’s own will?” He confidently concludes that neither the threefold natural afflictions (tāpatrayam), nor other natural forces, nor even divine powers can prevent that experience.

15. His Current State
Reflecting on his position now, he sees he is very close to God and to the state bestowed by that experience. Therefore, although it is difficult, it is not beyond reach.

16. Separation
If he wants to make that experience permanent, he must do more than merely keep recalling it. He must come out of the memory, hide himself away from everyone, and practice spiritual discipline. One day, through this sustained effort, he can fully attain it.

17. The Realm of That Experience
The plane of the Kundalini Shakti, which he now longs to experience again, is exalted and beyond value. The earlier glimpse he had was due to that Shakti’s grace, not his own strength or endeavor. That is why it felt like a dream or some mysterious phenomenon that he could not fully comprehend.

18. Next Steps
Having thus understood the nature of his experience, he looks for the means to sustain it—and sees that the only recourse he has is seeking the help of God’s grace, the inseparable companion of the Divine.